De Teruggekeerden door Jason Mott

De Teruggekeerden door Jason Mott | Een Boek Review

Ik heb dit boek gratis ontvangen van Not Just Any Book in ruil voor een boekrecensie.

 
De Teruggekeerden by Jason Mott
Series: The Returned #1
Published by Harlequin MIRA on August 27th 2013
Pages: 384
Format: Paperback
Source: Not Just Any Book

Het boek begint met de verdrinking van de achtjarige Jacob, enig kind van Lucille en Harold Hargrave. Na vijftig jaar staat Jacob samen met een donkere man in een strak gesneden pak bij hen voor de deur. Hij is nog steeds acht jaar en hij is niets veranderd.
De donkere man is een ambtenaar van Het Internationale Bureau voor Teruggekeerden want niet alleen Jacob keert terug. Over de hele wereld komen er mensen terug die allang dood waren, allemaal met dezelfde leeftijd die ze hadden toen ze overleden. Ze duiken op in allerlei landen,soms ver weg van hun eigen land. Het Bureau voor Teruggekeerden zorgt aanvankelijk dat de Teruggekeerden worden geholpen en naar hun plek terug worden gebracht.

De moeder van Jacob ziet in zijn terugkeer de hand van God en is zielsgelukkig met haar zoon. Jacobs vader die 50 jaar geleden zijn verdronken zoon heeft gevonden, blijft afstandelijke en weet niet goed hoe hij moet reageren. Hij ziet zichzelf inmiddels als een oude man en zeker niet als de vader van een achtjarige.
De ambtenaar van Het Bureau stelt vele vragen aan de ouders, er moeten nu eenmaal vele formaliteiten worden verricht en formulieren worden ingevuld. De laatste vraag die gesteld wordt is niet makkelijk: "Wilt u hem houden?"
En daar draait eigenlijk alles om.

Al snel wordt de wereld overstroomd met Teruggekeerden die aanvankelijk zoveel mogelijk worden teruggebracht naar hun dierbaren. Dat is echter al spoedig niet meer uitvoerbaar. Er wordt voor onderdak gezorgd, eerst in een schoolgebouw, later in de buurt er omheen en nog later in een hele wijk die beschermd wordt door het leger. Beschermd tegen wie? Wie moeten tegen wie worden beschermd?
Ook dat is een cruciale en actuele vraag.

Ik vond het thema van het boek zeer intrigerend, het zet aan tot denken. Wat zou er gebeuren als een van je overleden dierbaren opeens op de stoep staat? Is je verdriet dan over? Of wordt je een illusie ontnomen?
Voor mij is echter maar één konklusie mogelijk waarbij ik graag de woorden van Jan Wolkers gebruik: "Er is maar één zekerheid in het leven en dat is dat je dood gaat."

Van de schrijfstijl van het boek was ik niet onder de indruk. Erg breedsprakig met heel veel details die bij mij voor een steeds grotere verwarring zorgden en die uiteindelijk maakten dat ik veel moeite had om het boek uit te lezen. Vooral de laatste hoofdstukken waren rommelig en sprongen erg van de hak op de tak. Jammer, want het thema van het boek is bijzonder en stemt zeker tot nadenken!