Op verzoek van Else Kramer, de fotografe die deze #35dagen organiseert, schrijf ik niet wat de exacte foto opdracht is. Soms is dat makkelijk te herleiden, soms niet.
Dag 3 van de #35donkeredagen en dag 3 van mijn laatste werkweek. En weer kan ik de foto's voor de opdracht maken op mijn werkkamer. Moet 's ochtends niet vergeten in mijn mailbox te kijken zodat ik weet wat er die dag moet gebeuren en tot nu toe is dat net op tijd gelukt.
Het zijn bijzondere dagen. Morgen is mijn officiële afscheid inclusief officiële uitnodigingen voor alle externe relaties en een heuse afscheidsreceptie. Natuurlijk zijn er veel mensen die dan niet kunnen komen door afspraken of andere redenen. En veel van die mensen zijn deze dagen bij me binnen gelopen met cadeautjes, kaarten en lieve woorden. Het is mooi op zo'n manier tijd te kunnen en mogen nemen voor iedereen. En het zijn vaak hartverwarmende gesprekjes.
Tussen al die bezoekjes door probeer ik mijn kamer op te ruimen. Dat lukt redelijk, ik ben er al een tijd mee bezig. Vandaag waren alle persoonlijke zaken aan de beurt. Verslagen van jaargesprekken, functieomschrijvingen, brieven over leuke en minder leuke ontwikkelingen, urenbriefjes etc. En om dat nu gewoon bij het oud papier te doen vond ik geen goed idee, dus alles door de versnipperaar.Het is zo vertrouwd, die kamer. Ik weet bijna blindelings alles te vinden en ik kan bijna overal bij vanaf mijn werkplek. Mijn werkplek met de speciaal aangepaste stoel want dat kan in een revalidatiecentrum. Mijn werkplek met van alle evenementen en fondswervingsacties de projectplannen, wervingsmappen, bedankkaarten, foto's van openingen - wat is er toch veel gebeurd die afgelopen periode! Mooi om alles nog een keer door mijn handen te laten gaan en goed om het meeste weg te doen. Overal komt nu eenmaal een eind aan en dat mag best met een beetje weemoedgepaard gaan.
Zou alles anders zijn gelopen als ik dat wel had gedaan?
Ik denk het niet.
En bovendien, het is goed zo.
Op naar morgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten