Weer thuis en officieel met pensioen!

We zijn weer thuis! Eerst ik, met een stampvolle auto die leeg moest. Dat was niet zo erg maar alles moest ook opgeborgen en dat is altijd lastiger. Heel veel Zweedse boodschappen, een stoel (voor een prikkie gekocht bij de loppis) en natuurlijk de gewone volle tassen. De wasmachine draaide overuren.

En gisteren kwamen ook de poesjes weer thuis. Ze wilden maar één ding: naar buiten! Ik ben altijd een beetje bang dat ze dan niet meer terugkomen (volstrekt misplaatst maar dat heb je nu eenmaal met angst) dus wil ik ze altijd een dag én een nacht binnen houden. Mijn oude Pier vond dat best. Hij lag na een half uurtje op zijn eigen plekje in de zon en taalde niet naar buiten. In tegenstelling tot Petter en Pientje die de tent afbraken en ontzettend vervelend waren! Pas rond 23.00 uur werd het rustig.
Dat bleek echter schone schijn want ze hadden het badkamerraampje opengemaakt en waren de hort op! Maar tot mijn grote verbazing kwamen ze direct weer binnen en konden we uiteindelijk naar bed.

Ik vind het altijd heerlijk om weer thuis te zijn. Meestal heb ik nog een paar dagen vakantie voor ik weer moet beginnen zodat ik tijd heb om 'te aarden'.
Wat is het gek dat dat nu anders is.
Dat ik voortaan altijd vakantie heb!
Dat ik niet meer na hoef te denken over een paar extra dagen, niet meer na hoef te denken over wat er allemaal nog moet, niet meer na hoef te denken over hoeveel vrije dagen ik nog over heb.
Natuurlijk weet ik dat al maanden maar in Zweden drong dit pas echt tot me door!

Het is een moeilijk half jaar geweest. Eerst heup 2 met alle gevolgen van dien, toen een lijf dat het af liet weten met onverwachte pijnklachten, ernstige slaapproblemen dus nergens energie voor, uit balans, geen structuur en het totaal onverwachte overlijden van een van mijn beste vriendinnen.

Maar nu ben ik weer thuis en is mijn Nieuwe Leven dus echt begonnen en wat voelt het goed om vol plannen en energie weer thuis te zijn!
Te genieten van alles wat zich aan komt dienen.

En is het toeval of synchroniciteit dat er gisteren een prachtige bos bloemen werd bezorgd van mijn twee 'oude managers'  omdat vandaag ook formeel mijn Nieuwe Leven is begonnen?
Want per 15 juni ben ik officieel uit dienst van Revalidatie Friesland.
Na ruim 38 jaar.

Het is klaar en het is goed.
Mijn Nieuwe Leven is begonnen!