#50books vraag 43: Kun jij herkennen of een boek door een man of vrouw is geschreven?

Eigenlijk let ik daar zelden op. En dat is best wonderlijk.

Nu ik er over nadenk realiseer ik me dat ik veel boeken heb gelezen en in de kast heb staan die door vrouwen zijn geschreven. 
De jaren van mijn studietijd in Amsterdam liepen parallel aan de tweede feministische golf met Joke Smit, Anja Meulenbelt, Hedy d'Ancona, Dolle Mina en de Opzij. Ik verslond die boeken en voelde dat ik deel uit maakte van het onomkeerbare proces dat in gang was gezet.
Het eerste boek van Renate Dorrestein verscheen en dat was anders dan ik gewend was maar ik las ook de boeken van An Rutgers van der Loeff. Zij was te oud voor die feministische periode maar die had ze helemaal niet nodig. Haar boeken ademden een open sfeer en een prachtig mensbeeld en een natuurlijk feminisme dat geen extra aandacht nodig had.

Wat later kwam Jean Auel met de Stam van de holenbeer en alle vervolgen daarop. De evolutie van de mens in romanvorm, aanvankelijk ook nieuw, spannend en zeer progressief. Tot het nieuwtje er af was en het een trucje werd. En Marion Bradley met haar cyclus over Koning Arthur gezien vanuit de vrouwen om hem heen. Ook bijzonder in die tijd. Ik las ze tijdens een vakantie in Engeland daar waar ze zich afspeelden: in de nevelen van Avalon. Dat zorgde voor een bijzonder tintje maar eenmaal terug in Nederland verdween een groot deel van die bekoring.

Vóór mijn studietijd waren daar Pitty op kostschool, Leni Saris, Sanne van Havelte en de Witte Raven. Weer allemaal vrouwen. En verre van feministisch maar heerlijk om te lezen als je een puber bent. En natuurlijk in mijn kinderjaren Annie M.G. en Astrid Lindgren, sterke en zeer geëmancipeerde vrouwen voor die tijd.
Tot nu toe heb ik dus eigenlijk alleen maar vrouwen kunnen noemen!

De laatste jaren lees ik veel thrillers. Vaak door mannen geschreven, soms door twee mannen samen en soms door een man en een vrouw zoals Nicci French. Natuurlijk zijn er ook vrouwelijke schrijvers. Ik merk nu dat ik eigenlijk nauwelijks namen weet, het maakt me dan ook niets uit. Wel gaat mijn voorkeur in dit genre uit naar Scandinavische schrijvers maar of ze een man of een vrouw zijn is me om het even.

Hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik me besef dat ik er eigenlijk niet op let of de schrijver een vrouw of een man is. Ik let op de persoon zelf, of ik daar al wat van heb gelezen of over heb gehoord maar niet of het een man of een vrouw is. Natuurlijk is dit geen antwoord op de vraag "kun je herkennen of een boek door een man of een vrouw is geschreven?"
Kan ik dat? Soms wel en even vaak ook niet denk ik.
Maar ik zal er eens op gaan letten, wie weet leidt dat tot nieuwe inzichten!