Rituele verbranding en zeer tevreden!

Wat kan er veel veranderen in een week. Vorige week zondag schreef ik een blog waaruit heel duidelijk was dat het allemaal niet zo lekker liep. Dat ik mezelf vreselijk in de weg zat en het gevoel had tot niets te komen. Dat alles voelde als moeten in plaats van als mogen.
En wat voelt het nu anders!

Toch was het een drukke week met heel veel laatste loodjes voor de opening van het rolstoelpad in Beetsterzwaag. Er was gedoe met mensen die dachten dat het pad te smal was en met anderen die de opening liever op een andere dag hadden gezien omdat ze niet konden. Negatieve ruis terwijl we allemaal zo blij zijn met het prachtige pad dat er ligt en waarover alleen maar enthousiaste reacties van de gebruikers komen. Gisterochtend was daar gelukkig niets meer van te merken!

Het was een stralende zonnige morgen en er waren heel veel mensen. Sponsoren en fondsen die het pad mede mogelijk hebben gemaakt, wandelaars, fietsers, logées van de Ronald McDonald Hoeve, gebruikers - te veel om op te noemen. Alles en iedereen was vrolijk, er waren mooie toespraken en ik reed moe maar zeer voldaan naar huis.

Vandaag weer een mooie dag. Echt Hollands weer met vrij veel wind, prachtige wolken en blauwe lucht met zon. Toen ik de tuin in liep was mijn buurman daar al hard aan het werk. Nadat twee jaar geleden de schutting om was gewaaid zou hij iets nieuws maken en bij hem duurt het altijd even voor hij zo ver is. Maar nu gaat het geloof ik echt gebeuren!
En dat gaf mij het laatste zetje om te gaan opruimen. Alle dorre troep eruit, eindelijk! Ben geloof ik nog nooit zo laat geweest. Het was manoevreren tussen de nieuwe planten door maar wat knapte het op. En wat is het altijd weer heerlijk om die dooie rommel ritueel te verbranden! Alles was kurkdroog dus het was een laaiend vuur met nauwelijks rook of achterblijvende resten.

Voorgaande jaren was dit altijd een slijtageslag omdat ik alles in één dag schoon wilde hebben. Was dan volslagen kapot en kon niet meer op mijn benen staan.
Nu niet! Voelde op een gegeven moment dat het genoeg was en kon het zowaar opbrengen om te stoppen. Nieuw gedrag! En wat een winst, kan nog steeds staan en lopen zonder extra pijn.
Dus het kan wel....